درباره لوزه سوم بیشتر بدانید
در ناحیه دهان و حلق انسان غدد لنفاوى زیادى وجود دارد. این غدد در چند ناحیه تجمع کرده اند که برجسته تر از دیگر نواحى به نظر مى آیند. یکى از این برجستگى ها لوزه سوم (ادنویید) نام دارد که در ناحیه حلق-بینى یا پشت بینى قرار دارد. اگر به هر دلیلى لوزه سوم افزایش حجم بیش از حد پیدا کند مشکلاتى براى کودک به وجود مى آید که نیازمند مداخلات پزشکى است.
در بافت لوزه سوم، سلول هاى سیستم ایمنى وجود دارد که وظیفه مقاومت در برابر میکروب ها و واکنش به التهاب هاست و گاهى این واکنش به شکل افزایش حجم لوزه سوم است.
معمولا افزایش حجم لوزه سوم شکل آناتومیک حلق را تغیر می دهد و در مسیر هوایى تنگى ایجاد می کند. این تغییر می تواند عاملى براى تشدید عفونت یا بروز مشکلات بعدى باشد.
همچنین افزایش حجم لوزه سوم اثر فشارى بر جریان لنفاوى دارد و تخلیه لنف از سینوس ها و بینى را دچار مشکل می کند و باعث بروز عفونت هاى مکرر سینوس ها و التهاب و احتقان بینى می شود.
بزرگى لوزه سوم حتى روى شیپور استاش( لوله اى در گوش میانى که هوا را از حلق به گوش میانى منتقل می کند) هم اثر می گذارد، دهانه خروجى آن را می بندد و باعث التهاب گوش میانى می شود.
به دلیل آن که شیپور استاش در کودکان کوتاه تر از بزرگسالان و افقى است، بسته شدن آن عوارض شدیدى به وجود می آورد. تغییرات ساختارى به وجود آمده، عوارض کوتاه مدت و دراز مدتى ایجاد می کند که کیفیت زندگى کودک را پایین مى آورد.
براى همه بیماران دچار لوزه سوم بزرگ الزاماً جراحى لازم نیست مگر اینکه پزشک به این نتیجه برسد که لوزه سوم باید برداشته شود.