بررسی انواع براکت های ارتودنسی

بریس های دندان از 2 قسمت براکت و سیم قوسی تشکیل شده اند که برای درمان ناهنجاری های فک و دندان مورد استفاده قرار می گیرد. براکت های ارتودنسی عضو جدا نشدنی از بریس های دندانی هستند که توسط چسب های بسیار محکم به هر دندان می چسبند و سیم قوسی شکل را درون خود نگه می دارند. با گذشت زمان و پیشرفت علم انواع مختلفی از براکت های ارتودنسی به وجود آمد که با توجه به سلیقه شخصی می توان هر یک از آن ها را برای درمان انتخاب کرد و در مزاکز تخصصی مانند درمانگاه دندانپزشکی شبانه روزی نسبت به نصب آن اقدام کرد.

براکت های ارتودنسی چیست؟  

براکت های ارتودنسی توسط باند یا چسب بر روی دندان ها می چسبند و هدف آن ها درگیر کردن سیم ارتودنسی است. این قطعات مربعی کوچک که بر روی هر دندان قرار می گیرند دارای 1 یا 2 شیار هستند که سیم در داخل این شیار ها قرار می گیرد. براکت های ارتودنسی را می توان از سرامیک، فلز و پلاستیک تهیه کرد که براکت های فلزی از جنس کامپوزیت، طلا، کبالت، تیتانیوم، کروم و استیل ضد زنگ هستند. از نظر تفاوت در نحوه اتصال براکت های ارتودنسی، می توان به براکت های لینگوال و دیمون اشاره کرد. در ادامه به بررسی انواع مختلف براکت های ارتودنسی می پردازیم.

• براکت لینگوال

یک نوع از براکت های ارتودنسی، براکت لینگوال است. این نوع از براکت در سمت داخلی دندان و رو به زبان قرار می گیرد و تاثیر آن همانند براکت های فلزی است. این نوع از براکت های ارتودنسی برای کسانی مناسب است که نمی خواهند اطرافیان متوجه درمان آنها شوند. براکت های لینگوال بر روی دندان جلب توجه نمی کنند و این از مزیت های این نوع براکت ها است. اما هزینه بالای این نوع براکت ها، تمیز کردن دشوار آنها و ناراحتی های شدید آنها در اوایل دوره ی درمان از معایب این نوع براکت است. همچنین این نوع براکت های ارتودنسی برای درمان موارد شدید دندانی مناسب نیست.

• براکت دیمون

براکت دیمون یکی از انواع براکت های ارتودنسی است. در این نوع براکت، کش های دور براکت که اورینگ نام دارند، حذف می شوند و در نتیجه جلب توجه کمتری دارد. فشار لازم بر دندان در این نوع براکت از طریق فنر بسیار کوچکی اعمال می شود که دندان ها را به آرامی حرکت داده و به طرف صحیح می برد. در این نوع از براکت بیمار راحت تر است زیرا تعداد جلسات ارتودنسی کمتر است و حتی ممکن است زمان لازم برای درمان هم کوتاه شود به همین دلیل هزینه کمتری دارد. در براکت دیمون چون از کش های دور براکت استفاده نمی شود، تمیز کردن دندان ها کار راحت تری است.

• براکت فلزی

در بیشتر ارتودنسی ها از براکت فلزی استفاده می شود زیرا این نوع از براکت های ارتودنسی از هزینه مناسب تری برخوردار است و مقاومت آن در برابر فشار و سایش بسیار بالا است. هزینه مناسب این نوع براکت ارتودنسی از مزایای آن است. از معایب آن این است که مشخص ترین نوع بریس متعلق به این نوع براکت ارتودنسی است.

• براکت سرامیکی

براکت سرامیکی در برابر فشار مقاوم است اما این نوع از براکت ارتودنسی شکننده است و برای درست کردن شکستگی آن باید از ماده بیشتری استفاده شود که این امر باعث اذیت و ناراحت شدن بیمار می شود. جنس براکت سرامیکی از اکسید زیرکونیوم یا اکسید تیتانیوم است. براکت سرامیکی نسبت به براکت فلزی نمای کمتری دارد اما هزینه آن بیشتر است. براکت سرامیکی نیاز به مراقبت بیشتری دارد تا شفاف نگه داشته شود و لکه نشود.

• براکت پلاستیکی

از این نوع براکت های ارتودنسی زمانی استفاده می شود که فرد بخواهد ظاهری طبیعی تر داشته باشد و نخواهد از فلز استفاده کند. این نوع از براکت ارتودنسی نیاز به مراقبت دارد زیرا بر اثر مصرف دخانیات، الکل و توتون تغییر رنگ می دهد و ظاهری نامناسب پیدا می کند.

• معیار های انتخاب براکت های ارتودنسی و هزینه ی آن

هزینه براکت ها هم مانند هزینه ایمپلنت و هزینه کامپپوزیت دندان به نوع و کیفیت و برند آن بستگی دارد. برای انتخاب یک براکت ارتودنسی مناسب باید به عوامل متعددی از جمله هزینه ی  درمان، مدت زمان درمان، چگونگی قرار داشتن دندان ها توجه داشت تا بتوان از بین براکت های ارتودنسی بهترین نوع را انتخاب کرد. از نظر نوع هزینه براکت های فلزی از دیگر براکت های ارتودنسی از قیمت مناسب تری برخوردار هستند. براکت های سرامیکی و پلاستیکی به دلیل موادی که دارند و هزینه های جانبی، گران تر هستند. مدت زمان ویزیت در براکت های پلاستیکی و سرامیکی طولانی تر است.