اطلاعاتى راجع به ایمپلنت
ایمپلنت دندانی بهترین و موفق ترین درمان در جایگزینى دندان یا دندان هاى از دست رفته مى باشد و بر خلاف گذشته که براى جایگزینى یک دندان، حداقل دو دندان دیگر متحمل تراش و از دست دادن مینا و حتى قسمتى از عاج خود می شدند و در نهایت سلامت و طول عمرشان تحت تأثیر منفى قرار می گرفت، اکنون با استفاده از ایمپلنت نه تنها دندان هاى مجاور ناحیه بی دندانى آسیبى نمی بینند حتى وجود ایمپلنت سبب سالم تر نگهداشتن آنها خواهد شد.
ایمپلنت هاى دندانى، پیچ هایى از جنس تیتانیوم خالص سازگار با بدن هستند که هیچ واکنش مضرى براى بدن انسان ندارد و درون استخوان فک گذاشته می شود که نقش ریشه دندان از دست رفته را دارد و پس از گذشت مدت زمانى (در برخى موارد بلافاصله بعد از قرار دادن ایمپلنت)، تاج دندان روى آن نصب مى شود و به این ترتیب دندان از دست رفته جایگزین مى شود. قرار دادن ایمپلنت در علم دندانپزشکى، جراحى محسوب شده که باید در محیطى استریل انجام شود اما در مقایسه با سایر جراحى هاى محیط دهان، میزان درد و ناراحتى بسیار کمترى دارد و با رعایت دستورات دندانپزشک اغلب بدون ناراحتى تمام مى شود.
برخى شایعات درباره ایمپلنت وجود دارد که به هیچ عنوان توجیه علمى ندارند؛ مثلاً اینکه جراحى ایمپلنت فرد را محدود کرده و نباید سر خود را خم کند و یا اینکه قرار دادن پیچ در فک باعث عفونت مى شود. در واقع روز عمل جراحى، استراحت و اجتناب از فعالیت های سنگین و استریل بودن تجهیزات جراحى ضرورى است، اما مرخصى روز بعد از عمل بستگى به تعداد ایمپلنت و وسعت جراحى دارد اما به طور کلى براى تداوم فعالیت شخص محدود کننده نیست.